Oligofrenopedagog

Zajęcia terapeutyczne TUS

Zajęcia terapeutyczne Terapia ręki

Terapia ręki to działania mające na celu poprawienie funkcjonowania dziecka w życiu codziennym oraz w czynnościach samoobsługowych poprzez usprawnienie motoryki małej, precyzyjnych ruchów dłoni i palców oraz przez dostarczanie wrażeń czuciowych. Terapia ręki skierowana jest zarówno do dzieci z zaburzeniami rozwoju, jak i dzieci w normie intelektualnej, mających specyficzne trudności w uczeniu się. Terapia ręki ma na celu:

poprawienie motoryki małej/dużej,
doskonalenie postawy ciała w tym, postawy ciała przy stole,
doskonalenie stabilizacji posturalnej,
usprawnienie percepcji czuciowej powierzchni głębokiej,
usprawnianie percepcji wzrokowej, w celu doskonalenia koordynacji oko-ręka,
doskonalenie koordynacji lateralizacji, koordynacji bilateralnej,
usprawnianie umiejętności manipulowania,
korekcja i doskonalenie chwytu pisarskiego, grafomotoryki.

Terapia skierowana jest do dzieci, które:

wykazują niechęć do podejmowania czynności manualnych, korzystania z materiałów plastycznych: malowanie farbami, masy plastyczne, klejenie,
problem z czynnościami samoobsługi w codziennych działaniach jak ubieranie się, zapinanie guzików, wiązanie butów itp.,
unikanie dotykania niektórych faktur, dotykania niektórych przedmiotów,
zbyt wolne lub zbyt szybkie działanie a w efekcie niezgrabność ruchów,
czynności są wykonywane niedokładnie,
nietypowe zachowania, które są próbą dostymulowania dłoni, zapewnienie sobie doznań proprioceptywnych (np. kładzenie sobie ciężkich przedmiotów na ręce, wbijanie w nie paznokci, przedmiotów,
nieprawidłowy chwyt narzędzia pisarskiego, nietypowe ułożenie ręki w trakcie trzymania ołówka, sztućców itp.,
nieprawidłowa siła oddziaływania narzędziem, np. dziecko przebija kolejne kartki długopisem.

Terapia TUS skierowana jest zarówno do dzieci z zaburzeniami rozwoju - autyzm (w tym zespół Aspergera) jak i dzieci w normie intelektualnej, mającymi trudności z umiejętnościami warunkującymi efektywność regulacji emocjonalnej i radzenia sobie w różnego rodzaju sytuacjach społecznych min:

z percepcją społeczną: umiejętnością obserwacji innych, a także interpretowania ich zachowań – na przykład ich przeżyć lub intencji, a także prawidłowej oceny sytuacji społecznych,
wrażliwością społeczną ,
empatią (zdolnością zrozumienia lub odczuwania tego, co przeżywa inna osoba, zdolnością do postawienia się w pozycji innej osoby),
znajomością ogólnie przyjętych reguł społecznych i umiejętnością odpowiedniego zachowania się w sytuacjach społecznych (np. zachowanie pewnej powściągliwości w kontaktach z obcymi osobami),
z umiejętnością rozwiązywania konkretnych problemów interpersonalnych i sterowania sytuacjami społecznymi (np. rozwiązywania konfliktów bez zachowań agresywnych),
z umiejętnością warunkującą radzenie sobie w sytuacjach konfliktowych i wymagających asertywności,
z dobrą autoprezentacją i umiejętnością wpływania na innych,
z umiejętnością komunikacyjną i kooperacyjną,